Κούρτσχααρ

ΧΩΡΑ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ: Γερμάνια
 
ΣΥΝΤΟΜΟ ΠΟΡΤΡΕΤΟ
Το 15ο αιώνα υπήρχε μία ποικιλία σκύλων γνωστή με το όνομα Μπρακ που προέρχονταν από ένα ιταλικό θηλυκό Μπρακ. Οι σκύλοι αυτοί δεν ήταν σκύλοι φέρμας, όπως θα άφηνε να εννοηθεί ο γαλλικός όρος Μπρακ, αλλά σκύλοι Ιχνηλάτες (ο όρος Μπρακ , που τον χρησιμοποιούσαν κυρίως στη Γερμανία εκείνη την εποχή, στην περισσότερη Ευρώπη σήμαινε Ιχνηλάτης). Αυτοί οι Μπρακ δεν είχαν τίποτε κοινό με τους σύγχρονους Μπρακ, ούτε και βρίσκονται πουθενά στο γενεαλογικό τους δέντρο.Ο πρώτος γενάρχης των Μπρακ ήταν το Ισπανικό Μπρακ, που εμφανίστηκε στη Γαλλία, στην Αγγλία και στη Γερμανία στα τέλη του Που αιώνα, βελτιωμένο και επιλεγμένο από τους εκτροφείς, για να δημιουργήσει έναν καθαρό τύπο, προσαρμοσμένο στις ανάγκες του κλίματος, του χώρου και των διαφόρων ειδών θηράματος. Οι Γερμανοί, επιθυμώντας έναν σκύλο που θα ήταν ταυτόχρονα καλός στην ιχνηλασία και στη φέρμα, διασταύρωσαν το Ισπανικό Μπρακ με το Μπλαντχάουντ. Το αποτέλεσμα ήταν ένας βαρύς, μαλθακός σκύλος, με έντονο διπλοσάγονο, που είχε όμως μεγάλες κυνηγετικές ικανότητες. Για να του δώσουν περισσότερη κομψότητα οι εκτροφείς, το διασταύρωσαν με το Πόιντερ που προερχόταν από το ισπανικό Μπρακ και το Φοξχάουντ. Μερικές γενιές με καλή επιλογή και συνεπή εκτροφή, έδωσαν ένα σκύλο με ομοιογενές πρότυπο, αλλά αρκετά βαρύ ακόμη, που ονομάστηκε “Ντόιτσε Κούρτσχααρ”.
 
ΣΥΝΤΟΜΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Σκύλος ράτσας, γεροδεμένος, με ορμονικές αναλογίες, που η μορφή του μαρτυρά την αντοχή και τη δύναμη. Tα παραδεκτά χρώματα είναι καστανό χωρίς κηλίδες, καστανό με λίγο άσπρο ή με στίγματα στο στήθος και στα σκέλη. Σκούρο φαιό με καστανό κεφάλι, πλάκες ή στίγματα. Έχει καλό σκελετό, κάποιο μέρος στο θώρακα και στον κορμό, ισχυρούς μύες. Στήθος βαθύ, ωμοπλάτες λοξές και επιμήκεις, οπίσθια ισχυρά, που είναι εγγυήσεις πως ένας σκύλος μπορεί να καλπάζει για πολλή ώρα, χωρίς να κουραστεί. . Κρανίο πλατύ, ελαφρά φουσκωτό.  Λαιμός αρκετά μακρύς, πολύ ισχυρός, χωρίς διπλοσάγονο. Πόδια στρογγυλά, αρκετά κοντά, δάχτυλα συμπαγή, νύχια πολύ δυνατά, πολύ τοξωτά. Πέλματα χοντρά και σκληρά. Ουρά kκολλημένη ψηλά, χοντρή στη ρίζα, λεπταίνει έπειτα μέχρι την άκρη της, μέσου μήκους, κόβεται στα δύο, τρία ή στη μέση.
 
Η ΖΩΗ ΜΕ ΤO ΚΟΥΡΤΣΧΑΑΡ
Αντίθετα με τους εγγλέζικους σκύλους που είναι εξαιρετικά γρήγοροι και δραστήριοι, και με τους Επανιέλ που παραμονεύουν ζωηρά, το Μπρακ είναι αργό και ήρεμο. Παραμονεύει πολύ σιγά, συχνά βηματιστά κοντά στο τουφέκι, ψάχνοντας χωρίς να βιάζεται τα ίχνη του θηράματος.Αν και δεν έχει την ταχύτητα των άλλων σκύλων φέρμας, είναι εξαιρετικά ρωμαλέος και ανθεκτικός.  Οι Γερμανοί κυνηγοί το θεωρούν καλύτερο από το Πόιντερ, το Σέττερ και τους άλλους σκύλους φέρμας. Εκγυμνάζεται εύκολα, αρμόζει στο μέσο ερασιτέχνη, απαιτεί όμως να οδηγείται από ένα χέρι αυστηρό και ενεργητικό, αλλά χωρίς βιαιότητα. Είναι ο ιδανικός σκύλος για έναν κυνηγό με έναν μόνο σκύλο, γιατί έχει την ικανότητα να κυνηγά οποιοδήποτε θήραμα σε όλα τα εδάφη. Είναι αφοσιωμένος σύντροφος, έξυπνος και πολύ προσκολλημένος στον αφέντη του.
 
 
ΠΗΓΗ: KYNAGON.GR